Ben de kayinvalidem ile oturdum ilk hamileligimde. Ben de ayni seyleri yasadim. Tabi biraz farkli haliyle. Su an ikincisine hamileyim, yaklaşık 6 haftalik. İlk depresyonum tam gecmemisti. Simdi tekrar hamile kalinca ayni seyleri yasamaya basladim. Oglum olmasa yemek yapmicam. Aksam cok zor yemek yapiyorum. Oglum evi aşırı dagittigi icin evi temizlemek zulüm gibi geliyor. Evim su siralar daginik ve pis. Esimle durumumu konustum. Ben boyle boyle oluyorum dedim, internette baktim. Hatta baktigim bir videoda o kadin da esine soguma, evi birakip gitme, cok aglama, halsizlik gibi sikayetlerinin oldugunu, hatta en ucta kendine zarar vermeyi düşündüğünü soyluyordu. Psikoterapi almis ve duzelmisti. Ben de tekrar baslayacagim. Cunku boyle olmak istemiyorum. Bu durumun normal olmadigini ve once kendim iyi olayim ki ogluma da bebegime de esime de faydalı olabileyim kafasiyla bakiyorum artik. Once kendimizi iyi edelim. Gercekten zor durum canim. Ben seni anliyorum. Ben de cok farkli durumda degilim. Yalniz degilsin, bunu bilmeni isterim.☺️