Merak edenler için yazıyorum. Başka sorularınız varsa cevaplayabilirim.
Dün tam 41.haftam bitti ve doğum yaptım. İkinci normal doğumum ve ikisinide epidural ile doğurdum. Eğer dün kendiliğinden gelmeseydi suni sancı olacaktı ama neyseki kendi kendine geldi. Sabah 5te sancılarım başladı. Adet ağrısından 2tık fazlaydı sadece. Hatta evi topladım, kızıma yemek verdim vs. Saat 9 da hastaneye gittim. Açılmam 7cm olmuş bile ve o an nîşanım da geldi. Hemen epidural iğne yaptılar, doğumhaneye aldılar. Ebe hemen doğar dedi ama öyle olmadı. Açılma 8cm de takılı kaldı, hemde saatlerce.. En son suyumu patlattı, işe yaramadı. Oksitosin hormonu (düzenli sancı versin diye) verdi, işe yaramadı. Sürekli pozisyon değiştirtti, işe yaramadı.. Bebek kalp atışları iyiydi ama her sancıdan sonra kalp ritmi düştü. En son jinekolog, asistan kim varsa geldi ve böyle giderse sezeyan mecburi dedi. O an bayağı korktum, hem kalp atışı düşüyor diye, hem sezeryan olma ihtimali var diye. Ama o kadar tecrübeli bir ebeye denk geldim ki, gerçekten benim için şanstı. Sancım gelince ıkınma mı söyledi ve o anda parmağıyla rahim ağzını kendi açtı. Zaten biraz açıktı ve ymuşamıştı benimki, o yüzden işe yaradı, herkeste aynı olmaz dedi sonradan. Ama bende çok işe yaradı ve yarım saat sonra doğum yaptım. Bu arada bu işlem biraz ağrılı, çok hoş değil ama o an ne gerekiyorsa yap ağrı önemli değil dedim. Hastaneye sabah 9 da geldim ve öğleden sonra 14.18 de doğurdum. Çooook uzun sürdü ve kalp ritmi, sezeyan derken çok stres oldum. Ama finalde dikişsiz, yurtıksız normal doğum yaptım.
