Kendimi namaz boyu ayakta durabilecek, oturup kalkabilecek kadar iyi ve güçlü hissettiğimde olması gerektiği şekilde ayakta kılıyorum namazımı, nefesim sıkıştığı, bacaklarımda güçsüzlük olduğu, elim ayağım titrediği zamanlarda oturarak kılıyorum. İnternette araştırdığım üzere oturarak kılınan namazda ayakların kıble yönünde uzatılması gerekiyo ve ruküda biraz, secdede biraz daha fazla ileri eğilmek gerekiyo ama o şekilde en ufak ileri eğiliş bile ciddi anlamda karın ağrısına sebep olduğu için ayakta kıldığımız namazın oturuşundaki gibi dizlerim bükük şekilde kılıyorum namazımı ve normal namazda olduğu gibi secdeye gidiyorum. Neredeyse gebeliğimi öğrendiğim zamandan beri elimi bile karnımın üstünde tutamıyorum nerdeyse o derece ağrı ve rahatsızlık hissi oluyo. Yaptığım şey ne kadar doğrudur anca Allah bilir ama elimden bu kadarı geliyo ve sırf karın ağrım yüzünden namazı terk etmek istemiyorum. Hiç şüphesiz ameller niyetlere göredir biz elimizden geleni yapalım takdir Allah'ın.
Mesele yatmaya gelince çoğu zaman tüm geceyi bi o yana bi bu yana dönerek geçiriyorum, nasıl yatarsam yatıyım tam olarak rahat edemiyorum. 2 gün sonra 15 haftalık olacak bebek ama ben hala yüz üstü yatmadıkça uykuya dalamıyorum. Dizimin birini karnıma doğru çekip hafif yan dönerek karnımla yatağın temasını mümkün mertebe keserek yatıyorum sonrası uyku arası nasıl döneceğime bağlı