Yaşadığın duyguları o kadar iyi anlıyorum ki, bir psikolog şey diyordu dış sesi ne kadar artırırsan iç ses o kadar az konuşur, yani diyeceğim eşinle, annenle ya da güvenebileceğin bir dostunla kaygılarını paylaş ağla içini dök, bana bunlar çok iyi geliyordu. Bir de imkanın varsa günde 20 dkda olsa yürüyüş ve yürürken nefes egzersizi(derin ciğerine kadar nefes al, mum üflüyor gibi üç kere ya da dört kere de nasıl rahat hissedersen nefes ver). Evde kısık sesle de olsa sürekli Kuran aç, özellikle Bakara suresi iyi gelir inşallah, aklına vesvese geldikçe salavat çek. Son olarak yakınlarımla konuşmak istemiyorum ama paylaşmak da istiyrm dersen seni dinlerim, bu yoldan geçmiş biri olarak yaşadığın duyguları, çözüm bulmak için çırpınışlarını çok iyi anlıyorum.Rabbim kalıcı, acil şifalar versin inşallah sana