İlk bebeğimde yaşattılar bana bunu. Hep zor yönlerini anlattılar ama ne kadar keyifli olduğunu kimse söylemedi :) sana çok düşkün sesini duyduğunda kokunu aldığında heyecanlandığını göreceğin minicik bir oyuncağın olduğunu düşün :) bakım istiyor ama aynı zamanda seninle oynuyor seninle mutlu oluyor baktığında 'bu harika şeyi ben yaptım' diyorsun ve daha binlerce güzel şey :) zamanla keşfedeceksin. Zor ama aynı zamanda eğlenceli olacağını, zamanla sen konuya hakim oldukça aslında kolaylaşacağını, sana bir arkadaş yoldaş olacağını bilmen gerekiyor. Büyümesini gelişmesini hatta kendini geliştirmesini izlemek paha biçilemez :) ben 2. Gebeliğimdeyim. İlki 11 yaşına geldi evde sokakta her konuda en büyük yardımcım yoldaşım o oldu. Ve neler yaşayacağımı bilerek söylüyorum ki korkuyor muyum evet uykusuz gecelerden çaresiz hissetmekten korkuyorum ama biliyorum ki geçecek ve geçtikten sonra sanki hiç yaşanmamış gibi olacak. Başkasının hikayesiymiş gibi hatırlayacağım