Kızlar yazacaklarima olumsuz eleştiri yapacak olanlar lütfen yazmasın.
Olayı baştan anlatayım ben size bende eşimde cocuk çok seviyoruz çok da istedik evliliğinin ilk aylarında planlı gebe kaldım kurtaj olmak zorunda kaldım 3 defa üst üste kayıp yaşadım ameliyat oldum sonrasında gebeligim süresince igne ilaç takviyesi sonra tahmin edersiniz ki çevre baskı falan baya zorlu bir süreçten geçtim tek desteğim annem babam kardeşlerim ve en önemlisi eşimdi gerisi hep eleştiren taraf oldu
Gebeligimi öğrendiğim günden beri hep Bi kaybetme korkusu yaşadım diğer 3 bebeğime de çok bağlanmıştım ondan mı bilemiyorum ama bu defa bağlanmak istemedim 38 haftalik normal doğum yaptım ama dogum ani da dahil olmak üzere ben bebeğime karşı birsey hissedemiyorum bebek olarak çok seviyorum içim eriyor bakınca her türlü ihtiyacı bakımı yapıyorum 5 dk geç emzirsem suçlu hissediyorum kendimi ama anne gibi hissetmiyorum dogum sonrasi kayinvalidem kaldı yanimda her yaptığımı eleştirdi kendimi eksik mi hissediyorum yoksa kaybetme korkusu yerleştiği için bilinç altıma bağlanmaktan mi korkuyorum lohusa depresyonu mu ayırt edemiyorum ama ne eşimi görmek istiyorum 3 aydir ne bebeğimi sahiplenemiyorum ne yapayım bilemiyorum